Single Blog

Jak w lustrze zobaczyć więcej? – Techniki poznawcze w coachingu.

Pytania to sedno pracy coacha.
Z jednej strony, poszukujemy tych najbardziej celnych do klienta z drugiej w naszych myślach pytamy samych siebie.

  • Czy moje „narzędzia” wystarczą aby pracować z tym przekonaniem czy obawą?
  • Co jeszcze mogę zaproponować aby klient zobaczył nowe perspektywy?
  • Jak wesprzeć w lepszym rozumieniu i radzeniu sobie z trudnymi emocjami?
  • Jak pomóc w trwałej zmianie zachowania czy nawyków?

Być może szukając odpowiedzi na powyższe pytania sięgasz po wiedzę z różnych szkół czy podejść w coachingu. Metodologia oraz narzędzia są różnorodne lecz w istocie rzeczy podobne. A co gdyby do warsztatu coacha włączyć narzędzia zaczerpnięte z procesu psychoterapii?

Być może wśród niektórych budzi to pewne wątpliwości. Przecież wiemy, że coaching nie jest psychoterapią. Słusznie gdyż etyka coacha wymaga tej czujności. Niemniej istnieje wiele wspólnych obszarów dla coachingu i nurtu poznawczo-behawioralnego terapii. Po pierwsze, fundamentem obu metod jest dialog sokratejski, który potwierdza, że najcenniejsze są samodzielne wglądy i wnioski klienta. Po drugie, kluczowa jest rola klienta jako osoby wyznaczającej cele i odpowiedzialnej za zmianę. Po trzecie ważne jest szukanie nowych perspektyw patrzenia na obecny problem czy wyzwanie. Po czwarte aby je odnaleźć w obu procesach stosuje się nie tylko metodę przeramowania problemu ale również paradoks czy humor. Po piąte niezwykle istotne jest stałe odwoływanie się do zasobów klienta. Co więcej obie formy łączy cel przeniesienie klienta z miejsca w którym jest do miejsca w którym pragnie się znaleźć. Terapia poznawczo-behawioralna to jeden z najlepiej przebadanych nurtów terapeutycznych o wysokiej skuteczności. Bazuje na konkretnych sytuacjach i w dużej mierze odnosi się do tego co „tu i teraz”. Bogactwo technik wspiera zmiany na poziomie myślenia, emocji i zachowania. Do procesu włączane są również praktyczne prace rozwojowe pomiędzy sesjami. Celem samej psychoterapii jest nie tylko usunięcie objawów ale również rozwój potencjału człowieka, poszukiwanie i testowanie nowych rozwiązań. Czy takie podejście mogłoby wzbogacić również warsztat coacha?

Nie zawsze przecież praca nad samooceną, brakiem sensu życia czy rozwiązywanie trudnych sytuacji wymaga psychoterapii. Klient najczęściej świadomie wybiera coaching zamiast psychoterapii. Być może na ten moment życia to właśnie coaching lepiej odpowiada jego celom czy potrzebom. Być może w ten sposób chce również regulować chociażby to, jak „głęboką” pracę jest na ten moment gotów wykonać. Wędrując uważnie po różnych obszarach swojego życia gromadzi szereg refleksji, zbiera wglądy, konstruuje i sprawdza własne rozwiązania aby na koniec podjąć decyzje jak może dalej pracować z tym czego się o sobie dowiedział. Jaki będzie następny krok, a może na ten moment to jest wystarczające. Aby w coachingu jak najlepiej odpowiedzieć na potrzeby klienta poza bazą, którą jest relacja i „rolą lustra” niezbędny jest wachlarz sprawdzonych technik, które pomogą klientowi w tym „lustrze” zobaczyć jeszcze więcej. …

W jakich obszarach techniki poznawczo- behawioralne są najbardziej skuteczne?

-Kompleksowa praca z przekonaniami i obawami, które przeszkadzają klientowi.

– Praca z negatywnymi myślami, które utrudniają rozwój osobisty i zawodowy.

– Budowanie dystansu do trapiących spraw celem odblokowania potencjału klienta.

– Lepsze rozumienie i radzenie sobie z trudnymi emocjami.

– Zmiana zachowania czy nawyków z wykorzystaniem eksperymentów behawioralnych.

– Budowanie motywacji do wprowadzania zmian.

Stosując narzędzia  terapii poznawczo-behawioralnej warto jednak znać ich oryginalne przeznaczenie oraz możliwe rezultaty zastosowania aby jak najlepiej dostosować je do celów klienta i założeń samego coachingu.

Comments (0)